Przede wszystkim Ty jako rodzic / opiekun kształtujesz to, w jaki sposób dziecko odbiera nowe sytuacje. Postaraj się zatem przekazać mu swój spokój i motywację do rozmowy z psychologiem.
Ty, jako rodzic / opiekun ustal jakie są twoje oczekiwania od psychologa, jeśli posiadasz opinie / orzeczenia / inne istotne dokumenty - zabierz je ze sobą. O swoich oczekiwaniach poinformuj psychologa podczas wizyty lub rozmowy telefonicznej (sprawdź "Pierwsza wizyta u psychologa").
Twoje dziecko jest kształtującą się istotą, posiada swój własny temperament i jest na ciągłej drodze do samorozwoju. Dlatego też, po pierwsze i najważniejsze, okaż mu szacunek i bądź z nim szczery. Powiedz dziecku co Cię martwi, jakie są motywacje Twojej propozycji. Jeśli to dziecko samodzielnie wyraziło potrzebę wizyty u psychologa, co wcale nie jest tak odosobnionym przypadkiem, okaż zainteresowanie.
Uprzedź dziecko, że jakiś czas będzie samo z psychologiem w gabinecie i opowiedz mu czego może się spodziewać. W przypadku najmłodszych lub dzieci ze specyficznymi potrzebami, możecie oswoić nową sytuacje i odegrać scenkę, podczas której zademonstrujesz dziecku, na czym polega wizyta u psychologa. Przedstaw dziecku, że zostanie zapytane np. o to co lubi robić, jak lubi odpoczywać, jak czuje się w danej sytuacji. Uprzedź je, że może zostać poproszone o wykonanie różnych zadań - np. rysunek, czytanie, układanie puzzli. Możesz pokazać mu zdjęcie psychologa, czy to jak wygląda gabinet.
Jeśli twoje dziecko wkroczyło już w wiek nastoletni lub wiesz, że to jest element dla Was kluczowy, możesz wyrazić swoje motywacje wizyty u psychologa słowami "zauważyłam/em, że nie mamy takiego kontaktu jak dawniej... może ja coś robię źle ale chciałabym/chciałbym żeby nasza relacja była znowu ... dlatego poszukajmy rozwiązania i...", " widzę, że coś dzieje się w twoim życiu / że bywasz smutna / smutny /, że ograniczyłeś/aś kontakty ze znajomymi i jeśli nie chcesz o tym rozmawiać ze mną, to może...".
Poinformuj dziecko, że jeżeli psycholog zada pytanie, na które nie chce odpowiadać lub nie zna odpowiedzi, to niech to wyrazi wprost i nic się nie stanie.
Specyficzne wskazówki mogą zostać lub zostaną Ci udzielone podczas pierwszej wizyty lub rozmowy telefonicznej.
Ostatnia sugestia, lecz nie mniej ważna, dotyczy zaspokajania Twojej ciekawości. Twoje dziecko wykona ciężka pracę podczas spotkania z psychologiem i potrzebuje czasu na ułożenie myśli, wyciąganie wniosków i odpoczynek od poruszanych zagadnień. Dlatego proszę, wyłącz pokusę wypytywania dziecka po wyjściu z gabinetu. Z pewnością samo Ci opowie lub zapytaj wieczorem/ po upływie kilku godzin/ kolejnego dnia "Czego się dziś dowiedziałaś/eś?".